Kamienne krzyże – Lutomia Dolna
Kamienne krzyże – Lutomia Dolna: Lutomia Dolna (powiat świdnicki, województwo dolnośląskie) – kamienny krzyż pokutny/pojednania znajduje się koło kapliczki i posesji nr 75. Dwie płyty z rytem krzyża znajdują się przy wewnętrznym murze po prawej stronie od wejścia do kościoła.

Kamienne krzyże – Lutomia Dolna: krzyż kamienny/pokutny/pojednania
Granitowy krzyż pokutny stoi w centrum wsi obok kapliczki u stóp wzgórza kościelnego.



W centrum wsi znajduje się barokowa kaplica wybudowana obok istniejącego wcześniej krzyża pokutnego, w okresie bezpośrednio po barokizacji miejscowego kościoła. Budowla na planie trójkąta ze ściętymi narożami, kryta dachem namiotowym.

Kamienne krzyże – Lutomia Dolna: płyty z rytem krzyża
Dwie kamienne płyty z rytem krzyża oparte o mur cmentarza przykościelnego w Lutomii Dolnej. Płyta prawa to najprawdopodobniej nagrobek herbowy rodu Gelhorn (oprócz krzyża posiada wyryty herb).
Płyta po lewej stronie z krzyżem łemkowskim.

Jedna z dwóch płyt z rytem krzyża przy kościele w Lutomii Dolnej. Unikatowa, z rytem krzyża oraz herbem Gelhorn. Najprawdopodobniej jest to rodowa płyta nagrobna. Nad herbem przedstawienie hełmu typu garnczkowego.

Lutomia Dolna
Lutomia Dolna – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Świdnica. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Tradycja głosi, że założycielem wsi był rycerz Luzmann, o którym wiadomo, że brał udział w bitwie z Tatarami w 1241 roku. Od jego imienia miałaby pochodzić nazwa wsi. Lutomia była wsią trójdzielną, składała się z części Grundseite, Bergseite i Klein-Lenimannsdorf, odpowiadającej dzisiejszemu przysiółkowi Mała Lutomia. Obecne granice Lutomii Dolnej obejmują dawną część wsi zwaną Bergseite z zespołem katolickiego kościoła parafialnego.
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są:
- kościół parafialny pw. Przemienienia Pańskiego, gotycki z drugiej połowy XV wieku, XVI w., XVII w.
- park pałacowy, z drugiej ćwierci XIX w., XX w.
Źródło: