Kto chce zapalać innych, sam musi płonąć” (L. Hirszfeld)
Ta zasada przyświecała mi podczas 24 lat pracy w szkole. Oznaczała ona, że oprócz swoich osobistych działań kreatywnych, jakimi są Pudełeczka Pełne Szczęścia czy bullet journal, staram się posługiwać kreatywnymi działaniami również w pracy. Po części robię to, aby uatrakcyjnić dzieciom prowadzone zajęcia. Drugi powód to taki, aby samej spędzić w szkole po prostu ciekawy i inspirujący dzień!

Dziś przed Wami pierwsza część większego projektu: Kreatywne formy papierowe na języku polskim – LAPBOOK. To jeden ze sposobów na kreatywne analizowanie lektury szkolnej i urozmaicenie lekcji z nią związanych.
Kreatywne formy papierowe na języku polskim – LAPBOOK
Lapbook – wbrew pozorom nie ma nic wspólnego z laptopem. Termin ten znaczy dosłownie “książka na kolana”. Praca może być wykonywana samodzielnie, w parach lub w grupach.

Bazą do stworzenia takiej pracy może być teczka, brystol itp. w formacie A3 lub A4. W niej/na niej uczeń grupuje, kategoryzuje informacje na dany temat np. twórczość Adama Mickiewicza, II wojna światowa, kultura Japonii itp. Informacje te powinny być rozmieszczone w pracy z wykorzystaniem różnych technik wizualnych (np. ruchome elementy, origami). Ostatnim etapem pracy nad lapbookiem jest jego prezentacja na forum klasy.

Prace, które ilustrują dzisiejszy artykuł, wykonali uczniowie klas piątych podczas podsumowania pracy z lekturą „Tajemniczy ogród” oraz gimnazjaliści przy okazji analizy „Hobbita”. Wykorzystali swoje umiejętności kaligraficzne (poznane podczas zajęć dodatkowych, które z nimi prowadziłam), rysunkowe, zastosowali rebusy, ruchome elementy przyczepiane za pomocą magnesów lub rzepów,
Wnioski wypływające z lekcji
Są to pierwsze prace uczniów w tej formie. Na początku lekcji zaprezentowałam im przykłady z internetu, ale były to lapbooki matematyczne i przyrodnicze. Nie chciałam, aby zbytnio się inspirowali cudzymi pracami.

Gdybym miała cokolwiek radzić, to moje doświadczenie z tego typu pracami na lekcjach pokazuje, aby przy kreatywnej pracy nakreślić tylko ogólny zarys, rzucić pomysł. Nie wyjaśniać i nie sugerować zbyt wiele. Dzięki temu okaże się, że uczniowie potrafią zaskakiwać. Ich wyobraźnia jest nieograniczona, a efekty będą jeszcze lepsze, niż nasze o nich wyobrażenia.
Super lapbooki! W naszej szkole domowej lapbooki są na porządku dziennym. Już nawet nie zliczę ile moje dzieci ich zrobiły 🙂
Bo to naprawdę rewelacyjna metoda! Dzieci ją uwielbiają 🙂